19 Temmuz 2009 Pazar

Resim Gibi...

Çok yakın bir arkadaşım keyifli bir sohbet sırasında dedi ki; "bütün kasabayı yıksak, sadece ağaçlara dokunmasak, bir ressam denizden, burayı nasıl görmek istiyorsa öyle çizse, sonra o çizime göre yeniden yapılsa kasaba.. binalar, bahçeler.. "resim gibi" bir yer olsa!.." çok heyecanlandı bunu söylerken, öyle içten öyle güzel söyledi ki, az sonra yıkım ekipleri işe başlayacak, ressam da boyalarını alıp denize açılacak gibi..
dedim ki; "yalnızca kasabanın değil ressamın da kaderini değiştirdin az önce.. ya hayalindekini ya da var olanı resimleyenlerden farklı olarak, hayalindekinin birebir hayata geçmiş halini görebilen ilk ressamı yarattın..düşünsene ne kadar muhteşem birşey olurdu ressam için" bunu söylerken kasabanın değişimi yitmiş,benim egolarım şişmiş, kendimi yalnızca o ressam olarak düşlemiştim sanırım. Sessizlik oldu..
"keşke yalnızca bir hayal olmasaydı benimki!" dedi. Ressam umurunda bile değildi, aklında yalnızca cümleye başladığındaki gibi, doğup büyüdüğü bu yerin nasıl "resim gibi" olabileceği vardı.. 'O', resmin 'içinde' olmak, orda kalmak istiyordu... Hayalinden uzaklaşmayan insanlara saygı duyuyorum. Hayallerimin en gerçekleştirilebilir olanlarını bile neden gerçekleştiremediğimi hatırlattı bana. "Maymun iştahındaki" açlığımı hissettirdi.. Hayal edileni çeşitlendirmekle, ondan uzaklaşmanın farkını düşündürdü.. Bulunduğum yerde mutlu olup olmadığımı, değilsem nerde olmak istediğimi, bunu gerçekten bilip bilmediğimi? Gecenin sonunda ne kasaba ne de bir ressamın kaderi değişti belki ama ben artık orda yaşamak istemediğime karar verebilmiştim, belki de ilk kez cümlesini kurabilmiştim, nerde olmak istediğime ise yola çıkınca karar verecektim...Çıktım da.. iki senedir hayalini kurduğum birşeyin projesini yazmaya başladım, son bir haftadır yalnızca bunun üstünde çalışıyorum ve müthiş keyif alıyorum. Hayalimin kağıt üstünde şekillendiğini görmek, bunun için heyecan duyarak uyanmak, nerde olarak iyi hissettiğim konusunda uzun zaman sonra fikir sahibi olmak, hayalimi çeşitlendirmek ama uzaklaşmamak.. işte bu beni keyiflendiriyor. Bütün bunları bilmeden sağlayan arkadaşımı ve sohbetiniyse çok özlüyorum..

1 yorum:

Adsız dedi ki...

keşke bu hikayende adı geçen yada andıgım kişi ben olsaydım ece............... cünkü bende seni ve sohbetini cok özlüyorum!